Αν τίποτ’ άλλο δεν κερδίσαμε, μάθαμε τουλάχιστον πως αύριο θα συναντηθούμε. Αυτό διδάσκουμε, αυτό κηρύττουμε, μην κάνοντας καθόλου κήρυγμα, γιατί όποιος λέει πως αγαπάει ό,τι αγαπάει, δεν κάνει κήρυγμα, λέει μονάχα εκείνο που δε θα μπορούσε να μην πει. Γιάννης Ρίτσος

Πέμπτη 25 Απριλίου 2013

Εκδήλωση Χορωδίας Εκπαιδευτικών Μαγνησίας

Την Κυριακή 21 Απριλίου η Χορωδία των Εκπαιδευτικών Μαγνησίας είχε συνάντηση στο Γιούσουρι.
Με κάλεσε η φίλη ζωής, Ζωή Τακτικού, κι έτσι βρέθηκα κι εγώ εκεί!
Θα μιλούσε και για την ΠΟΙΟΤΙΚΗ ΜΑΚΡΟΒΙΟΤΗΤΑ, θέλω να ζήσω και πολύ, πώς να μην πάω;

Προλόγησε ο Πρόεδρος του Συλλόγου, κύριος Γεώργιος Τουφεξής.
(Τα περί εκδήλωσης θα τα δείτε σε πολλά βιντεάκια, εφόσον δεν μου τα ανεβάζει όλα σε ένα.)

Η Ζωή Τακτικού - Σκοπιανού, μας έδωσε συμβουλές για καλύτερη υγεία, μετά από έρευνα χρόνων που το απόσταγμα των συμπερασμάτων της το έκανε βιβλίο, για να μας βοηθήσει όλους μας!
Ο τίτλος του νέου της βιβλίου είναι:

ΠΟΙΟΤΙΚΗ ΜΑΚΡΟΒΙΟΤΗΤΑ
Χωρίς φάρμακα

Ζωή Τακτικού - Σκοπιανού
Βόλος 2012

(Για το βιβλίο της θα κάνω στο μέλλον, άλλη ανάρτηση.)

Όλοι οι εκπαιδευτικοί χαμογελούσαν με τις παρέες τους! Μαζί τους κι ο δάσκαλός μου! Βουνό με βουνό δε σμίγει! Συγκινήθηκα, βεβαίως - βεβαίως!

Ο γλυκύτατος Άλκης Πλακιάς με την απαλή φωνή του, σε συνδυασμό με την θέα του ηλιοβασιλέματος, με κράτησαν εκεί, πολύ παραπάνω απ' τα προγραμματισμένα μου!

Όσο για την Ζωή μου, είναι "μέρος" της ζωής μου και το ξέρει!

Τα καλύτερα της εύχομαι! Υγεία και ευτυχία σ' εκείνη και στον Γιάννη της και πάντα δημιουργική!

Κόλλησε κι ο μπλόγγερ, με τόσες ανοιχτές καρτέλες!

Τα φέρνω απ' το Φέις και βλέπουμε....

Γιούσουρι- Βόλος



Τετάρτη 24 Απριλίου 2013

21 Απριλίου 2013 - ΒΟΛΟΣ

Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή 21 Απρίλη, στην παραλία του Βόλου (Ηρώο), ώρα συγκέντρωσης 6μμ. Η εκδήλωση θα περιλαμβάνει
Συζήτηση με ομιλητή τον Διονύση Ελευθεράτο με θέμα «Το καθεστώς της 21ης Απριλίου – Ο αγώνας ενάντια στο σημερινό καθεστώς των μνημονίων και της τρόικας»
Συναυλία με τα παρακάτω σχήματα:
§ “The Lawbreakers” – μαθητικό συγκρότημα
§ Ιορδάνης Σιδηρόπουλος & friends
§ Μουσικό Σχήμα σε αντιστασιακά τραγούδια της εποχής
Διοργανωτές:
Αντιφασιστική Κίνηση Μαγνησίας – ΑΝΤΑΡΣΥΑ - ΔΙΚΤΥΟ για τα πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα - ΚΚΕ (μ-λ) - Λαϊκή Συνέλευση Αγίου Νεκταρίου – Σοσιαλιστική Διεθνιστική Οργάνωση ΞΕΚΙΝΗΜΑ - ΣΥΡΙΖΑ
 

Πέμπτη, 11 Απριλίου 2013

Κυριακή 21 Απριλίου, στις 6μμ στην Παραλία του Βόλου (Ηρώο): Εκδήλωση & συναυλία μνήμης για τους αγώνες και τα βιώματα του ελληνικού λαού τη μαύρη επταετία της δικτατορίας.

Ποτέ ξανά Χούντα & Φασισμός!
  • Κάτω η πολιτική κυβέρνησης, ΕΕ, ΔΝΤ, ΕΚΤ
  • Κάτω η λιτότητα και τα μνημόνια
  • Ο φασισμός ήταν και είναι το μακρύ χέρι του συστήματος
Επειδή λαός χωρίς μνήμη είναι ένας καταδικασμένος λαός, δεν θέλουμε να ξεχάσουμε για να μην ξαναπεράσουμε τα ίδια. Η 21η Απρίλη 1967 ήταν η απαρχή μιας μαύρης περιόδου για τον ελληνικό λαό, εξαιτίας της επιβολής της αμερικανοκίνητης χούντας των Συνταγματαρχών. Μια 7ετία που εκτός από την κατάλυση της δημοκρατίας, τα βασανιστήρια που ήταν καθημερινό φαινόμενο, τη διαπλοκή και τη διαφθορά που υπήρχε, είχε ως κατάληξη την εισβολή στην Κύπρο η οποία οδήγησε στη διχοτόμηση του νησιού. Μια 7ετία που κατέρρευσε κάτω από το βάρος της εισβολής αλλά και μέσα από τον ηρωικό αγώνα του ελληνικού λαού, με αποκορύφωμα την εξέγερση του Πολυτεχνείου.
Οι σύγχρονοι φασίστες, μέσα και έξω από τη Βουλή, προσπαθούν να μας πείσουν ότι η Χούντα αποτελεί την απάντηση στη σημερινή ψεύτικη δημοκρατία. Δεν λένε βέβαια ότι η 7ετία ήταν η χρυσή εποχή για τους έλληνες καπιταλιστές και τους αμερικάνους ιμπεριαλιστές καθώς κάθε προσπάθεια διαμαρτυρίας και διεκδίκησης από την πλευρά του λαού και των εργαζομένων ήταν απαγορευμένη. Δεν λένε ότι μέσα από τους αγώνες της μεταπολίτευσης ο λαός κατάκτησε τα δικαιώματα (πολιτικά, συνδικαλιστικά και οικονομικά) που σήμερα τσακίζονται ξανά.
Σήμερα και πάλι η δημοκρατία απειλείται! Όχι από κάποιους «Χουντικούς Συνταγματάρχες» αλλά από την αυταρχική πολιτική της τρικομματικής κυβέρνησης, το ΔΝΤ και την ΕΕ, που θέλουν τους λαούς χωρίς λόγο και δικαιώματα, πτωχευμένους και πλήρως υποταγμένους. Αυτή η πολιτική που στηρίζεται στην αστυνομική καταστολή αλλά και τους παρακρατικούς μηχανισμούς φασιστοειδών, προσπαθεί να κάμψει το φρόνημα του λαού και των εργαζομένων.
Δεν θα τους περάσει όμως. Ο ελληνικός λαός έχει μάθει να αγωνίζεται για τα δικαιώματά του! Η απάντηση απέναντι στην κρίση του συστήματος, την άγρια λιτότητα και τον εκφασισμό είναι η αλληλεγγύη και ο αποφασιστικός αγώνας ενάντια στα μνημόνια και την τρόικα εσωτερικού και εξωτερικού.   
 
Ποτέ ξανά φασισμός (8 φωτογραφίες)
ΒΟΛΟΣ 21/4/13
 
 

Σάββατο 20 Απριλίου 2013

"Ξυπνήματα..."

Καλημέρα, με ψωμί! Να ξέρατε, τι μού θύμισε αυτή η φώτο!!!
Αν ξέμεινες από παντόφλες, μην στεναχωριέσαι!!!
Τη λύση στη βρήκαμε...
  • Κατερίνα Δεστάπα Ας ... συμπληρώσω... εν ολίγοις: Κάποτε... γύρω στα 10 (τώρα 53!), μ' έστειλε η μάννα για ψωμί. Δεν άντεχα... Έκλεψα... Ήταν τρύπιες οι παντόφλες της... Πήρα δυο φρατζόλες του κιλού, έβγαλα με μαεστρία την ψίχα, έβαλα μέσα τις καινούργιες πλαστικές παντόφλες (κλειστές πίσω - τόσο φτάναν τα λεφτά...) και ... όταν η μάννα πήγε αυθόρμητα το βράδυ να κόψει το ψωμί... σκούπιζε τα μάτια της... ένα σκουπίδι στα μάτια της... πολλά τα σκουπίδια... πολλές οι τύψεις μου... δεν μου είπε ποτέ, τίποτα, μόνο τις φορούσε... και δούλευε κι άλλο... να επιστρέψει τα λεφτά... των κακών "πατημασιών" μου... Εκεί πήρα ένα ΚΑΛΟ μάθημα, στο καλύτερα ξυπόλητη... (Εσείς και ο εξομολόγος μου! Αφορμή, μια φώτο, φαντασίας! Πόσο ματώνει, αν έχει και ψίχα...! Φιλιά και Καλό Σαββατοκύριακο! Δεν πάει παρακάτω, μετά απ' αυτή την ανάμνηση!)

Κυριακή 14 Απριλίου 2013

Τα φτερά της πεταλούδας - Μαρία Αρφέ - Maria Arfe


Τα φτερά της πεταλούδας

MARIA ARFE

Διηγήματα

ΗΡΑ ΕΚΔΟΤΙΚΗ

Πάνε πολλές μέρες τώρα, απ' τη μέρα που η Μαρία Αρφέ μού χάρισε το νέο της βιβλίο.
Θες ο τίτλος του, θες η λεπτότητά του, θες η ευαισθησία και ο τρόπος που πρέπει ν' αγγίξει κάποιος μια πεταλούδα, πόσο μάλλον τα φτερά της, μ' έκαναν να καθυστερήσω να το αγγίξω εσωτερικά.
Το είχα κοντά μου και μαζί μου, όπου πήγαινα, για μέρες. Μια μέρα τόλμησα μόνο να το φωτογραφήσω, σαν το ακριβό άρωμα που το κλείνεις γρήγορα, μην σου εξατμιστεί....
Κάπως έτσι.
Λαίμαργη, μόλις μού το χάρισε, εκείνη την μέρα, περιμένοντας για ώρες στην ουρά μια Τράπεζας, διάβασα το έκτο διήγημα, "την πεταλούδα". Συγκινήθηκα, είδα πως είχα πάρει ήδη μεγάλη ποσότητα απ' το χρώμα των φτερών της, διαβάζοντάς το βίαια, κι έτσι, μετά, κι ύστερα.... πρόσεχα.
Γνωρίζοντας την ευαισθησία της γραφής, της Μαρίας, απ' τα ποιήματά της, έπρεπε να είμαι υποψιασμένη και για τα διηγήματά της, αλλά... λόγω κεκτημένης ταχύτητας, δεν το σκέφτηκα!
Έτσι, ένα άλλο ξημέρωμα, σαν σήμερα, όταν οι άλλες πεταλούδες ακόμα κοιμόντουσαν με κλεισμένα τα φτερά τους στα λουλούδια, η πεταλούδα της Μαρίας μού άνοιξε τα φτερά της και μ' άφησε να θαυμάσω λεπτομερώς, όλα τα χρώματά της...

Μετά, πάλι, όταν τα ξαναέκλεισε, δεν τόλμησα να γράψω λέξεις, μη και βιάσω χρώματα, έννοιες και πετάγματα ψυχών, γιατί οι πεταλούδες του βιβλίου, δεν είναι μία, ή έξι, όσα όλα τα διηγήματα της Μαρίας, αλλά πολύ περισσότερες...

Σήμερα, πάλι, (ξημερώματα είναι), η πεταλούδα δίπλα στον υπολογιστή μου, με περιμένει σιωπηλή.
Της χαμογέλασα μ' αγάπη...

...Μετά, ψάχτηκα. Βρήκα ένα τραγούδι να συνοδεύσει τις φωτογραφίες μου, δεν έβρισκα όμως, δικές μου λέξεις, τόσες όσες, θα έπρεπε να σας γράψω, για να σας παρουσιάσω όπως ένιωσα εγώ, το "πέταγμα" αυτού του βιβλίου...

...Στάθηκα τυχερή, πολύ δε, περισσότερο εσείς, γιατί βρήκα μια πολύ καλή και εμπεριστατωμένη κριτική, του Λάσκαρη Π. Ζαράρη!

Θα την βρείτε εδώ, στην σελίδα του και είναι μια καλή ευκαιρία να γνωρίσετε και τον ίδιο, γιατί κι εκείνος, "γράφει"!

Εγώ, αν και σημειώνω πάντα στα βιβλία μου, σ' αυτό δεν "φαίνεται", ούτε το γύρισμα σελίδας...
Σαν καινούργιο. Ανέγγιχτο.

Κι όμως, κάπου, σκόρπια, σε ένα χαρτί, βρήκα, ακόμα κι εκεί, σαν αραχνούφαντες,  5 σημειώσεις.

Σελίδα 28:
"Και οπωσδήποτε όλοι μας μείναμε πιστοί σε ότι η οικογένεια ζητούσε...ΤΗ ΣΙΩΠΗ.
Κι ύστερα η σιωπή διέλυσε τον πυρήνα αυτής της οικογένειας. Δυνητικά μεν ενωμένοι, ο καθένας όμως μακριά από τους άλλους, βυθισμένος στον εαυτό του."

Σελίδα 75:
"Δεν τελείωσα με σένα... Τώρα κάνε στην άκρη". Κι εκείνος ένιωσε όλο το μίσος της μάνας.

Σελίδα 94:
"Η αυγή θα μας έβρισκε στην καινούρια Χώρα, τη Χώρα της ελπίδας, του μέλλοντός μας."
(Όπου Χώρα=Ελλάδα!)

Σελίδα 96:
"Το ταξίδι μου φάνηκε ατελείωτο, ως τη στιγμή, που είδα να υψώνονται μπροστά μου πέτρινοι πύργοι και πάνω στους βράχους τα μοναστήρια. Ήταν τα Μετέωρα."

Σελίδα 97:
"Οι φυσαλίδες σιγά - σιγά εξαφανίζονται. Μια τελευταία ακουμπάει απαλά στη μύτη μου. Χαμογελώ. Τριγύρω άρωμα λεβάντας, άρωμα αγάπης."

...Αυτά, απ' τις μετρημένες σημειώσεις μου, επί χάρτου...
Η ουσία είναι τι μένει στην ψυχή, κι ότι έμεινε, είναι "πολύ" και λεπτεπίλεπτο...

Ευχαριστώ πολύ την Μαρία Αρφέ, γι' αυτό της το "δώρο". Ειδικά αυτό το βιβλίο, το ένιωσα σα να μού μετάγγισε έξι δικές της ανάσες, έξι ευαίσθητα μα και πολύ δυναμικά φιλιά ζωής.

Νομίζω τα δίνει απλόχερα σε όλους τους Έλληνες και ειδικά στους Βολιώτες, με χίλιους τρόπους, πέρα απ' τα βιβλία της. Απ' το 1981 που ζει στον Βόλο, είναι Ιταλίδα, ζει "έντονα" και δραστήρια σε κοινωνικούς, πολιτιστικούς και πολιτικούς τομείς.

Όχι, δεν θα γράψω εγώ το βιογραφικό της, γιατί είναι μεγάλο!
Θέλω μόνο να την συγχαρώ, να της ευχηθώ "Καλή Συνέχεια", "Καλοτάξιδη" η "πεταλούδα" της ψυχής της και να την παρακαλέσω θερμά, να μην απογοητευθεί, να μην σταματήσει ποτέ να "πετάει", τόσο όμορφα και δημιουργικά στην πόλη μας!

Εύχομαι, επίσης, η πόλη μας, να αναγνωρίσει και να "παραδεχθεί", εγκαίρως, τα "Ανώτερα πετάγματά" της!...


Υγ. Το βιντεάκι περιέχει και την αληθινή ζωή μιας πεταλούδας. Εν ολίγοις:
Κάποιος την είχε πατήσει. Την είδα ενώ βάδιζα γρήγορα, να προλάβω το λεωφορείο. Με τον "τρόπο" μου, της είπα να με περιμένει να γυρίσω το μεσημέρι, να την "σώσω" καλύτερα!
Γυρίζοντας, μού τράβηξε την προσοχή ένα πέταγμα στην ανθισμένη Πασχαλιά του γείτονα.
Είδα την πεταλούδα μου και κατάλαβα, πριν φτάσω στον κήπο μου, ότι είχε πια σωθεί!
Χαρά! Τι να σας λέω!